Polski English Deutch wyjście strona główna
 
  jesteś tutaj: nadzieja.pl > czytelnia > 7 apokaliptycznych... wydrukuj dokument tekstowy  
 

7 APOKALIPTYCZNYCH
PIEŚNI ŻAŁOBNYCH

DAVID JARNES

 
 

W rozdziałach piętnastym i szesnastym Objawienia Jana został ukazany — przy pomocy symboli zaczerpniętych z historii wybawienia Izraela z Egiptu i Babilonu — Boży ratunek dla wierzących. W rozdziale siedemnastym, i następnych, zostało to rozwinięte, dzięki czemu otrzymaliśmy bardziej szczegółowy opis losu prześladowczych potęg i wybawienia ludu Bożego*.

W rozdziale szesnastym Babilon został przedstawiony jako miasto. W następnym nazwany jest wszetecznicą (patrz OBJ. 17,1.18). Wykorzystano tu starotestamentowy symbol (patrz IZAJ. 1,21; OZ. 2,2.4; JER. 3,1-3.8.9; EZECH. 16,15-34). Niewiernych Hebrajczyków zamieszkujących Królestwo Izraelskie i Judzkie prorocy starotestamentowi nazywali nierządnicami. Lud Boży przestał być wierny Bogu i zaczął uprawiać bałwochwalstwo! Wszetecznica Babilon z Nowego Testamentu przedstawia nie jakąś obcą moc prześladowczą, ale Kościół — chrześcijański odstępczy Kościół.

Obraz, jaki został przedstawiony w Objawieniu Jana, w rozdziałach od siedemnastego do dziewiętnastego, zawiera kolejne szczegóły pozwalające nam zrozumieć działanie potęg przeciwnych Bogu i prześladujących Jego lud w czasach ostatecznych. W OBJ. 17,1 przedstawiona jest wszetecznica, „która rozsiadła się nad wielu wodami”.

W wierszu piętnastym wody wyjaśniono jako „ludy i tłumy, i narody, i języki”. W wierszu trzecim czytamy, że nierządnica siedzi na bluźnierczym i szkarłatnym zwierzęciu, które ma siedem głów i dziesięć rogów. W wersetach dziewiątym i dwunastym dodano, że głowy to wzgórza, a rogi to królowie. Głowy, wzgórza, rogi i królowie — co to wszystko znaczy? W proroctwach z Księgi Daniela wyjaśniono dobitnie, że chodzi tu o narody. Innymi słowy, ludy i tłumy, na których rozsiadła się nierządnica — i które ją wspierają — to zorganizowane potęgi polityczne. Mamy więc tu nowy element, który został dodany do naszego zrozumienia czasów ostatecznych. Przeciwnicy Boga i Jego wiernych naśladowców to połączone siły religijnych i politycznych instytucji.

NIECHRZEŚCIJAŃSKI PRZYMUS

Jak przedstawiono to w rozdziałach trzynastym i czternastym, potęgi te będą usiłowały kontrolować życie religijne wszystkich ludzi na świecie. Mimo pozornego chrześcijańskiego charakteru są one przeciwne Bogu. Jezus odrzucił wszelkie zapędy w kierunku posługiwania się przymusem religijno-politycznym, gdyż, jak powiedział, Jego „królestwo nie jest z tego świata” (JAN 18,36; patrz MAT. 26,52). Eliasz dowiedział się w jaskini, w której skrył się przed gniewem królowej Izebel, że Bóg przemawia do swego ludu cichym, spokojnym głosem Ducha Świętego, a nie używa groźby i siły. [w górę]

Niektórzy próbowali poprawić moralny stan świata zmuszając ludzi siłą do uległości wobec woli Bożej. Jednak Jezus powiedział, że to z wnętrza człowieka pochodzą złe rzeczy. Oczyszczanie od zewnątrz nie zda się na wiele. Nasz Mistrz wskazał Nikodemowi, że tylko nowonarodzenie z Ducha Świętego jest jedynym doświadczeniem religijnym, które liczy się w oczach Bożych (patrz MAR. 7,14-23; JAN 3,1-8).

„Nierząd”, który potępiono w Objawieniu Jana, oznacza zarówno przyjęcie przez narody świata fałszywych nauk religijnych, będących owocem odstępstwa Babilonu, jak i unię światowych mocy z religijnym Babilonem, mającą na celu narzucenie ludziom siłą jego praw i wymagań. Fakt, iż jedzie on na zwierzęciu, wskazuje nie tylko to, że polityczne siły wspierają odstępczą, religijną instytucję, ale również i to, że wywiera ona wpływ na te instytucje polityczne. „A kobieta, którą widziałeś, to wielkie miasto, które panuje nad królami ziemi” OBJ. 17,18.

Apostoł Jan napisał: „Widziałem tę kobietę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jezusowych. A ujrzawszy ją, zdumiałem się bardzo” OBJ. 17,6. To, że pogańskie potęgi będą prześladować chrześcijan, nie było dla niego niczym dziwnym. Jego zdumienie wzbudził fakt, iż pozornie chrześcijańska instytucja była pijana krwią świętych.
Jednak w rozdziale siedemnastym i następnych mowa jest nie tyle o mocy Babilonu, ile o sądzie, który ma na niego spaść. Szósta plaga (patrz
OBJ. 16,12) wskazuje na to, że wyschnięcie rzeki, nad którą leży Babilon, zapowiada jego upadek. W rozdziale siedemnastym przedstawiono to samo wydarzenie w innych słowach — wyraźniej: „A dziesięć rogów, które widziałeś, i zwierzę, ci znienawidzą wszetecznicę i spustoszą ją, i ogołocą, i ciało jej jeść będą, i spalą ją w ogniu” OBJ. 17,16. Innymi słowy, w Objawieniu Jana jest powiedziane, że narody świata, które wcześniej połączyły się, by wspierać odstępczą pseudochrześcijańską instytucję religijną i starały się narzucić wszystkim jej formę kultu, potem zwrócą się przeciwko niej i zniszczą ją.

SIEDEM PIEŚNI

Pozostała część tego fragmentu Objawienia Jana to siedem pieśni:

A: Donośny głos anioła: „Upadł, upadł Wielki Babilon” OBJ. 18,2.
B: Głos z nieba: „Wyjdźcie z niego, ludu mój”
OBJ. 18,4.
C: Lament władców: „Biada, biada”
OBJ. 18,10.
C1: Lament kupców: „Biada, biada”
OBJ. 18,16.
C2: Lament przewoźników: „Biada, biada”
OBJ. 18,19.
A1: Głos potężnego anioła: „Tak (...) zostanie strącone wielkie miasto Babilon”
OBJ. 18,2.
B1: Głosy z nieba: Chwała Bogu, że Babilon upadł (patrz
OBJ. 19,1-2). [w górę]

Podobnie jak całe Objawienie Jana pieśni te są osadzone w proroctwach Starego Testamentu (patrz JER. 50,1-51,64; EZECH. 26,1-28,23). W pierwszych dwóch powtórzono zapowiedź upadku Babilonu i skierowano apel do ludu Bożego, by z niego wyszedł, oraz wezwano do wymierzenia należnej kary Babilonowi. Zwróć uwagę, że ci, którzy pragną pozostać ludem Bożym, muszą opuścić Babilon i dochować wierności temu wyborowi.

W następnych trzech pieśniach władcy, kupcy i przewoźnicy narzekają z powodu zniszczenia Babilonu. Dowiadujemy się, że wspieranie przez nich tej potęgi było motywowane całkowicie niereligijnymi przesłankami: „Kupcy ziemi płakać będą i smucić się nad nim, bo już nikt nie kupuje od nich towaru” (OBJ. 18,11; patrz OBJ. 18,19). Narzekają z powodu utraty dochodów, wywołanej upadkiem Babilonu. Wspierali Babilon, gdyż sprzyjał rozwojowi ich interesów.

Zwróć uwagę na to, że w kilku pieśniach występuje stwierdzenie podkreślające sprawiedliwość wyroków Bożych: „Odpłaćcie mu, jak i on odpłacił” OBJ. 18,6. Wcześniej instytucje religijne i polityczne wprowadziły bojkot ekonomiczny, aby nikt nie mógł „kupować ani sprzedawać, jeżeli nie ma znamienia, to jest imienia zwierzęcia lub liczby jego imienia” OBJ. 13,17. Teraz kupcy, którzy poparli restrykcyjne prawa wobec ludu Bożego, odczuli, co to znaczy być bojkotowanym, „bo już nikt nie kupuje od nich towaru” OBJ. 18,11.

W podobnym tonie utrzymany jest ostatni fragment OBJ. 18,20, przetłumaczony dosłownie, brzmi: „Bóg dokonał nad nim sądu, jaki był przeznaczony dla was”. Babilon osądził lud Boży („was”), skazując go na karę, choć lud ten nie popełnił nic złego. Teraz Bóg uczynił to samo wobec prawdziwych winowajców. W Starym Testamencie czytamy, że ci, którzy rzucali fałszywe oskarżenia, musieli ponieść karę, jakiej domagali się dla niewinnie oskarżonych (patrz 5 MOJŻ. 19,16-19). Bóg wymierzy tego rodzaju sprawiedliwość Babilonowi. W szóstej pieśni potężny anioł stwierdza, że Babilon jest odpowiedzialny za śmierć męczenników i dlatego musi ponieść karę unicestwienia (patrz OBJ. 18, 21-24). [w górę]

OBLUBIENICA BARANKA

Ostatnia pieśń jest śpiewana przez liczny tłum w niebie (patrz OBJ. 19,1). Głos z nieba, dwudziestu czterech starszych, cztery stworzenia i ci, którzy otaczają tron, wszyscy wołają do sług Bożych na ziemi, by chwalili Pana za to, co On dla nich uczynił. On osądził „wielką wszetecznicę, która skaziła ziemię wszeteczeństwem swoim, i pomścił na niej krew sług swoich” OBJ. 19,2. Jego sąd jest sprawiedliwy i słuszny. Jednak choć wspaniałe jest to, że Bóg położył kres uciskowi swoich świętych, uczynił On dla nich o wiele więcej. Zaprosił ich na weselną ucztę Baranka (patrz OBJ. 19,9).

Kim jest oblubienica Baranka? W OBJ. 21,2 Jan napisał, że zobaczył „miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego”. To miasto było przyobleczone „w czysty, lśniący bisior”, który „oznacza sprawiedliwe uczynki świętych” OBJ. 19,8. Oblubienica jest przeciwieństwem Babilonu, odstępczego, nierządnego miasta. Nowe Jeruzalem reprezentuje lud, który wkrótce w nim zamieszka — wierny Kościół Chrystusa, wszystkich ludzi, którzy zaufali Bogu i służyli Mu w miłości, prawdzie i świętości.

W OBJ. 19,7 czytamy, że małżonka Baranka „przygotowała się”. Kościół Boży ma do odegrania aktywną rolę w przygotowaniu się na spotkanie z powracającym Zbawicielem. Łaska Chrystusa nie pozwala nam na bierność. Objawienie Jana wielokrotnie domaga się reakcji z naszej strony, wzywa do wytrwałości i posłuszeństwa tych, którzy w czasach ostatecznych będą zaliczeni do wiernych wyznawców Boga, uczestników nagrody przeznaczonej dla sprawiedliwych (patrz OBJ. 7,14; 12,11.17; 14,12; 21,7). Czy staniesz zatem po stronie Boga?

* Paralelizm występujący między tymi fragmentami, dotyczącymi losu występnych i sprawiedliwych, staje się szczególnie oczywisty, gdy porównamy OBJ. 17,1-2 z OBJ. 21,9-10 oraz OBJ. 19,9-10 z OBJ. 22,6-9. Zwróć uwagę na to, że w innym fragmencie Objawienia Jana apostoł stwierdził, iż ujrzał zniszczenie złych potęg w odwrotnym porządku ich występowania w apokaliptycznych widzeniach: Babilon ginie pierwszy (patrz OBJ. 17,1-18,24), następnie zwierzę i fałszywy prorok (patrz OBJ. 19,1-21), a na końcu szatan, czyli smok (patrz OBJ. 20,1-15).

 
   

[w górę]

   
 

główna | pastor | lekarz | zielarz | rodzina | uzależnienia | kuchnia | sklep
radio
| tematy | książki | czytelnia | modlitwa | infoBiblia | pytania | studia | SMS-y
teksty | historia | księga gości | tapety | ułatwienia | technikalia | e-Biblia | lekcje
do pobrania
| mapa | szukaj | autorzy | nota prawna | zmiany | wyjście

 
 



 

© 1999-2003 NADZIEJA.PL Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Bank: BPH PBK VI/O w Warszawie, PLN: 11 1060 0076 0000 3200 0074 4691
Bank Swift ref. BPH KPL PK