 |
|
|
| nadzieja.pl > czytelnia > objawienie... |
 wydrukuj |
dokument tekstowy |
||
|
OBJAWIENIE, NATCHNIENIE I AUTORYTET PISMA ŚWIĘTEGO |
|
Objawienie jest terminem używanym w odniesieniu do tych działań Boga, przez które objawia On to, czego ludzkość wcześniej o Nim nie wiedziała. Natomiast natchnienie jest procesem, za pomocą którego Bóg przekazuje poselstwo objawienia prorokom, a przez nich także innym ludziom. Natchnienie jest inicjowane przez Boga, a jego produktem jest Pismo Święte. Objawienie obejmuje łączność Boga z człowiekiem, za pomocą której Bóg objawia się przez wydarzenia historyczne, przez ukazywanie się, a także przez mówione lub przez spisane słowo dostarczające informacji, których ludzie nigdy nie byliby w stanie sami odkryć. Tak więc to, co człowiek wie o Bogu, jest mu dane w wyniku objawienia. Ta wiedza nigdy nie jest zdobywana w wyniku ludzkich starań. Natchnienie jest procesem, w którym Duch Święty oświeca umysł proroka, dzięki czemu zapewnia rzetelność informacji przekazywanej za jego pośrednictwem. Natchnienie nie jest czymś, co posiadają wszyscy ludzie i w każdym czasie, ale jest nadnaturalnym darem ofiarowanym wybranym osobom w celu wykonania pewnych zadań w określonym czasie, choć urząd proroka jest czymś stałym.
Oświecenie
jest terminem określającym działanie Ducha Świętego na umysły wszystkich
czytelników, uzdalniające ich do zrozumienia przekazanej prawdy, bowiem
duchowe sprawy trzeba duchowo rozsądzać (zob.
1 KOR. 2,14).
Jednak należy zauważyć, że oświecenie nie jest jednoznaczne z objawieniem.
Choć jedno i drugie jest dziełem Ducha Świętego, to jednak w każdym
przypadku Jego działanie ma inny cel. Przez objawienie Duch Święty
przekazuje informacje niedostępne w inny sposób; przez oświecenie Duch
Boży pomaga zrozumieć to, co już zostało objawione.
[ Proces natchnienia jest nadprzyrodzony. Obejmuje wpływ Ducha Świętego na umysł pisarza w sposób, za pomocą którego Bóg pobudza siły umysłowe człowieka tak, by wyrażał i ogólnie pojmował prawdy ujęte w formie słów i zdań (zob. 2 PIOTRA 1,20-21). Natchnienie może, lecz nie musi, obejmować objawienie za pomocą wizji (zob. DAN. 7,1-28; 4,1-34). Zawsze łączy się ono z boskim nadzorem, co uwidacznia się w I i II Księdze Królewskiej oraz I i II Księdze Kronik, a także w Ewangelii Łukasza i Dziejach Apostolskich. W procesie natchnienia, nadzorowanym przez Ducha Świętego, następuje czasami dobór materiałów, które zostają włączone w ostateczny produkt. Tak więc objawienie jest wynikiem połączenia elementów: boskiego i ludzkiego. Przekazane poselstwo jest takim połączeniem, w którym nie ulega zagubieniu ani element boski, ani ludzki. Oba pozostają widoczne w gotowym produkcie, tak samo jak były widoczne w procesie jego tworzenia. Tak samo jak Bóg przemówił do człowieka za pośrednictwem Żywego Słowa — Syna Bożego, istoty, w której boskość połączyła się z człowieczeństwem — tak w procesie powstawania spisanego Słowa Pańskiego boskość i człowieczeństwo ściśle ze sobą współpracowały. Natchnienie jest tajemnicą, podobnie jak inkarnacja Jezusa Chrystusa, który jest Słowem Bożym objawionym w ludzkim ciele. Gdy mówimy o objawieniu, mamy na myśli dwa jego rodzaje — ogólne i szczególne. Objawieniem ogólnym nazywamy objawienie Boga za pośrednictwem przyrody (zob. RZYM. 1,20). Jednak objawienie ogólne jest ograniczone wskutek degradacji przyrody, wynikającej z panowania grzechu i niemożności zrozumienia przez człowieka zawartego w niej świadectwa o Bogu. Za pomocą objawienia szczególnego Bóg objawia się przez niezwykłe działania w historii świata (zob. 1 MOJŻ. 6,1-22; 2 MOJŻ. 12,1-51; 2 KRON. 32,21), przez poselstwa przekazywane prorokom za pomocą snów i widzeń (zob. DAN. 7,1-28; EZECH. 1,1-28; 10,1-22) oraz przez boskie kierownictwo w doborze i wykorzystaniu już istniejących materiałów (zob. ŁUK. 1,1-3; DZ. AP. 1,1-4).
Znaczenie i
priorytet szczególnego objawienia uwidacznia się w tym, iż objawienie to
pełni rolę standardu, zgodnie z którym należy oceniać wszelką wiedzę
zdobywaną doświadczalnie. Bóg może się objawić i objawia się człowiekowi —
co jest ostatecznym celem wszystkich rodzajów objawienia — jednak osobiste
doświadczenie nigdy nie może się stać ostateczną miarą prawdy (zob.
PRZYP.
16,25).
Spisane Słowo Boże, Biblia, posiada ostateczny autorytet, przewyższajacy
wszelkie formy objawienia, bowiem stanowi podstawę interpretacji
dodatkowego, bezpośredniego objawienia.
[ Podobnie jak inni protestanci, adwentyści dnia siódmego przyjmują Biblię jako nieomylne objawienie Boże, ale nie na zasadzie, według której pisarze byli narzędziami Boga, zapisującymi dokładnie te słowa, jakie On wybrał, by zostały zapisane. Zgodnie z takim stanowiskiem Bóg byłby mówcą, a pisarz jedynie rejestratorem. Jednakże my stoimy na stanowisku, że natchnienie działa na samego człowieka, który pod wpływem Ducha Świętego zostaje napełniony myślami. Oznacza to, że prawdy pochodzące od Boga zostały włożone w umysły ludzi, a pisarze dobrali słowa i zdania, za pomocą których wyrazili niebiańskie objawienie. W ten sposób zostali natchnieni pisarze Biblii. Jednocześnie Duch Święty pomagał pisarzom w doborze słów i zdań zawierających przesłania, które zostały im przekazane. Wierzymy, że Pismo Święte jest nieomylnym objawieniem woli Bożej. Rozumiemy przez to, iż przekazane w Biblii przesłania są niebiańskiego pochodzenia, a więc ich słuszność i wiarygodność jest gwarantowana przez natchnienie. Podczas gdy język, formy literackie i środki wyrazu odzwierciedlają element ludzki, to jednak wyrażone przy ich pomocy wielkie zasady prawdy są nieomylne, to znaczy autorytatywne i wiarygodne. „Pismo Święte powinno zostać przyjęte jako autorytatywne, nieomylne objawienie woli Boga. Zawarty jest w nim ideał charakteru, do jakiego człowiek powinien dążyć, znajdują się w nim też wszelkie nauki i jest ono miernikiem naszego postępowania” (Ellen G. White, Wielki bój, Warszawa 1998, s. 10). Stąd też naszym obowiązkiem jest przyjąć Słowo Boże, które jasno wyraża wszystko, co jest potrzebne, by człowiek został zbawiony. Choć nieskończone idee nie mogą być w pełni wyrażone w niedoskonałych słowach, z których składa się Pismo Święte, to jednak okazuje się, że dzięki boskiemu natchnieniu i oświeceniu ten niedoskonały nośnik, jakim jest Biblia, jest wystarczający do przekazania Bożego poselstwa zbawienia wszystkim, którzy są gotowi usłuchać głosu Pańskiego. Słowa wypowiedziane przez Jehoszafata do Judejczyków są równie stosowne i dzisiaj: „Słuchajcie mnie, Judejczycy i mieszkańcy Jeruzalemu! Zawierzcie Panu, Bogu waszemu, a ostaniecie się! Zawierzcie jego prorokom, a poszczęści się wam” 2 KRON. 20,20. |
|
[ |
||||
|
główna |
pastor |
lekarz |
zielarz |
rodzina |
uzależnienia
| kuchnia
| sklep |
||||
|
|
||||
|
© 1999-2003 NADZIEJA.PL Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. |
||||
 |
|
|||
Jedną z
najważniejszych rzeczy w studiowaniu tego, czego człowiek może się
dowiedzieć o Bogu Biblii, jest należyte zrozumienie i przyjęcie z radością
natchnienia i objawienia. Objawienie zakłada, iż Bóg, istniejący zanim
powstał człowiek, pragnie wspólnoty z ludzkością. Jednak z
